رابطه عملکرد خانواده، تمایزیافتگی خود و تاب آوری با استرس، اضطراب و افسردگی در زنان متأهل شهر کرمانشاه

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه عملکرد خانواده، تمایز یافتگی خود و تاب­آوری با استرس، اضطراب و افسردگی در زنان متاهل شهر کرمانشاه انجام گرفت. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر کرمانشاه بود که حداقل دارای یک فرزند دانش­آموز ابتدایی بودند، نمونه ای به حجم 250 نفر به روش نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‏ها پرسشنامه‏های عملکرد خانواده، تمایزیافتگی خود (dsi-r)مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (dass) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (cd- risc) بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخص­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ­ها:نتایج پژوهش نشان داد که بین عملکرد خانواده، خرده مقیاس­های (ارتباط، آمیزش عاطفی، ایفای نقش و حل مشکل) و تاب­آوری با استرس رابطه منفی و معنادار و بین خرده مقیاس­های تمایز یافتگی واکنش هیجانی و آمیختگی با دیگران رابطه مثبت و با خرده مقیاس جایگاه من رابطه منفی و معناداری بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس­های عملکرد خانواده و تاب­آوری با اضطراب رابطه  منفی و بین خرده مقیاس­های تمایز یافتگی واکنش هیجانی و آمیختگی با دیگران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین مقیاس­های عملکرد خانواده و تاب­آوری با افسردگی رابطه منفی و با خرده مقیاس­های واکنش هیجانی، گریز عاطفی و آمیختگی با دیگران رابطه مثبت و معناداری دارد.  نتیجه­ گیری: از یافته­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت  که عملکرد خانواده ، تمایز یافتگی خود و تاب­آوری در استرس، اضطراب و افسردگی نقش بسزایی دارد.